تحلیل دیپلمات سابق ایران در سازمان ملل

کوروش احمدی، دیپلمات سابق ایران در سازمان ملل، در گفت‌وگو با جماران به تحلیل اقدام ضدایرانی شب گذشته ترامپ و امضای آنچه بخشنامه خوانده شد، پرداخته است.

موضع رسمی کاخ سفید

احمدی با اشاره به امضای این بخشنامه توسط ترامپ، آن را موضع رسمی کاخ سفید و دولت آمریکا دانسته و گفته است که از ترامپی که ما در گذشته و حال شناخته‌ایم، کاملا انتظار چنین اقدامی می‌رفت.

چرخش ناگهانی ترامپ

این دیپلمات سابق با اشاره به رفتار ترامپ طی دو هفته بعد از تحلیفش که امید به شروع با پیشنهاد مذاکره را ایجاد کرده بود، چرخش ناگهانی او را غیرمنتظره خوانده و هدف آن را مبهم دانسته است.

سناریوهای احتمالی

احمدی با اشاره به نحوه برخورد ترامپ با مکزیک، کانادا و پاناما، احتمال می‌دهد که هدف او از این اقدام، تحت فشار قرار دادن ایران برای پذیرش مذاکره باشد. با این حال، او معتقد است که مقامات ایرانی ممکن است انعطاف‌پذیری لازم برای پذیرش چنین سناریویی را نداشته باشند.

توصیه به خویشتنداری

احمدی با تأکید بر لزوم حفظ خونسردی و پرهیز از واکنش تند و طوفانی از سوی مقامات ایرانی، توصیه کرده است که ایران ضمن حفظ آمادگی برای مذاکره، از هرگونه تصمیمی که منجر به تقابل بیشتر شود، پرهیز کند.

فرصتی برای دیپلماسی

این دیپلمات سابق با اشاره به مشکلات اقتصادی و اجتماعی فراوان در داخل کشور و همچنین موضوع مهم مکانیسم ماشه و مسائل منطقه‌ای در خارج، حل مشکل تحریم را اجتناب‌ناپذیر دانسته و معتقد است که این بخشنامه و صحبت ترامپ مبنی بر اینکه امیدوار است مجبور به اجرای آن نشود، می‌تواند فرصتی برای دیپلماسی باشد.

“بخشنامه ریاست‌جمهوری”

احمدی با اشاره به عنوان “بخشنامه ریاست‌جمهوری” برای این سند، آن را شبیه به فرمان اجرایی با برخی تفاوت‌های اداری و بروکراتیک دانسته و گفته است که با توجه به وجود فرمان‌های اجرایی قبلی ترامپ در مورد تحریم ایران، صدور فرمان اجرایی جدید ضرورتی نداشته است.

مفاد بخشنامه

در این بخشنامه، به وزارت خارجه آمریکا دستور داده شده که همه معافیت‌های تحریمی موجود را با همکاری وزارت خزانه‌داری تغییر دهد یا لغو کند تا صدور نفت ایران به صفر برسد. همچنین از نماینده آمریکا در سازمان ملل خواسته شده که برای فعال کردن مکانیسم ماشه و برگرداندن تحریم‌های بین‌المللی علیه ایران اقدام کند. مقابله با اقدامات ایران علیه شرکت‌ها و شهروندان آمریکایی و تأکید بر عدم تحمل فراوری توانایی هسته‌ای توسط ایران از دیگر مفاد این بخشنامه است.

لزوم اتخاذ استراتژی

احمدی در پایان با تأکید بر لزوم اتخاذ یک استراتژی مشخص و پایبندی به آن از سوی نظام سیاسی ایران، خواستار برخورد واقع‌بینانه و منطقی و به دور از احساسات و تعصبات با این تحول اخیر شده است.

نتیجه‌گیری:

به نظر می‌رسد که بخشنامه جدید ترامپ علیه ایران، می‌تواند هم تهدیدی برای تشدید فشار حداکثری و هم فرصتی برای آغاز مذاکرات باشد. نحوه برخورد ایران با این موضوع و اتخاذ یک استراتژی مناسب، می‌تواند نقش تعیین‌کننده‌ای در آینده روابط ایران و آمریکا داشته باشد.