تهدید خاموش: تأثیر نشستن طولانی بر مغز تحقیقات جدید نشان میدهد نشستن طولانی و کمتحرکی، حتی با وجود ورزش منظم، بهعنوان قاتل خاموش مغز عمل کرده و خطر زوال شناختی را افزایش میدهد. این یافتهها ارتباط مستقیمی بین بیتحرکی و ریسک بیماری آلزایمر را تأیید میکنند. در این مقاله، نتایج این مطالعه و راهکارهای حفاظت […]
تهدید خاموش: تأثیر نشستن طولانی بر مغز
تحقیقات جدید نشان میدهد نشستن طولانی و کمتحرکی، حتی با وجود ورزش منظم، بهعنوان قاتل خاموش مغز عمل کرده و خطر زوال شناختی را افزایش میدهد. این یافتهها ارتباط مستقیمی بین بیتحرکی و ریسک بیماری آلزایمر را تأیید میکنند. در این مقاله، نتایج این مطالعه و راهکارهای حفاظت از سلامت مغز را بررسی میکنیم.
یافتههای جدید: بیتحرکی، دشمن سلامت مغز
مطالعهای توسط محققان دانشگاه پیتسبورگ زنگ خطر را برای افرادی که ساعات طولانی مینشینند به صدا درآورده است. این پژوهش نشان داد که بیتحرکی، صرفنظر از میزان ورزش، خطر زوال شناختی و کوچک شدن مغز را بهشدت بالا میبرد. حتی افرادی که توصیههای استاندارد فعالیت بدنی را رعایت میکنند، از این تهدید در امان نیستند.
هشدار محققان: ورزش بهتنهایی کافی نیست
ماریسا گوگنیات، استادیار مغز و اعصاب و محقق ارشد این پروژه، تأکید کرد: «کاهش خطر آلزایمر تنها به یک ساعت ورزش روزانه محدود نمیشود. برای حفظ سلامت مغز، باید زمان نشستن را به حداقل برسانید، حتی اگر هر روز ورزش میکنید.» این هشدار نشان میدهد که کمتحرکی یک عامل خطر مستقل برای مغز است.
جزئیات مطالعه: بررسی ۴۰۰ نفر طی هفت سال
تیم تحقیقاتی، سطح فعالیت بدنی بیش از ۴۰۰ فرد بالای ۵۰ سال را با ردیابهای حرکتی به مدت یک هفته بررسی کرد. سپس، وضعیت این افراد بهمدت هفت سال تحت نظر قرار گرفت تا تغییرات شناختی و مغزی ارزیابی شود. نتایج شگفتانگیز بود:
- نشستن طولانی با کوچک شدن حجم مغز مرتبط بود.
- نمرات پایینتر در آزمونهای حافظه و سرعت پردازش اطلاعات مشاهده شد.
- این خطر حتی در ۸۷ درصد شرکتکنندگانی که فعالیت بدنی هفتگی توصیهشده را انجام میدادند، وجود داشت.
ارتباط این خطر در افرادی با ژن APOE-e4 (عامل خطر ژنتیکی آلزایمر) قویتر گزارش شد.
چرا کمتحرکی خطرناک است؟
محققان دریافتند که بیتحرکی میتواند بهصورت مستقل به زوال شناختی و آلزایمر منجر شود و ورزش بهتنهایی نمیتواند اثرات مخرب آن را جبران کند. گوگنیات افزود: «مطالعه ما نشان میدهد که کاهش زمان نشستن یک استراتژی امیدوارکننده برای پیشگیری از تخریب سلولهای عصبی و زوال شناختی است. فعالیت در طول روز برای سلامت مغز حیاتی است.»
گام بعدی: راز آسیب نشستن به مغز
محققان در مرحله بعد قصد دارند مکانیسمهای دقیق تأثیر نشستن طولانی بر مغز را بررسی کنند. درک این فرآیندها میتواند به توسعه راهکارهای بهتر برای پیشگیری از زوال شناختی و بیماری آلزایمر کمک کند.
نظر شما چیست؟
آیا میدانستید کمتحرکی چنین اثری بر مغز دارد؟ چه راهکارهایی برای کاهش زمان نشستن در طول روز پیشنهاد میکنید؟ نظرات خود را در بخش کامنتها با ما به اشتراک بگذارید!