گاهی رویدادهایی رخ میدهد که باور کردنشان دشوار است؛ مثل ماجرای دلخراش کورشدن ۹ بیمار در بیمارستان نگاه تهران. بیمارانی که برای درمان آبمروارید به این مرکز تخصصی مراجعه کرده بودند، با کابوسی مواجه شدند که نهتنها زندگی آنها را زیرورو کرد، بلکه واکنشهای گستردهای را در میان مردم و کارشناسان برانگیخت. حالا این حادثه […]
گاهی رویدادهایی رخ میدهد که باور کردنشان دشوار است؛ مثل ماجرای دلخراش کورشدن ۹ بیمار در بیمارستان نگاه تهران. بیمارانی که برای درمان آبمروارید به این مرکز تخصصی مراجعه کرده بودند، با کابوسی مواجه شدند که نهتنها زندگی آنها را زیرورو کرد، بلکه واکنشهای گستردهای را در میان مردم و کارشناسان برانگیخت. حالا این حادثه تلخ تحت نظر دستگاه قضایی قرار گرفته و ابهامات بسیاری در مورد چگونگی وقوع آن مطرح است.
ماجرای کورشدن بیماران؛ از آغاز تا شکایت
یک روز عادی که به فاجعه تبدیل شد
به گزارش روزنامه جوان، ۹ بیمار که همگی برای عمل ساده آبمروارید به بیمارستان نگاه مراجعه کرده بودند، به جای بازگشت با دیدی روشنتر، با از دست دادن بینایی مواجه شدند. این حادثه بلافاصله واکنشهای منفی بسیاری را برانگیخت و پای مقامات قضایی را به ماجرا باز کرد.
روایت یک قربانی
محمدرضا حسنی، یکی از این بیماران، میگوید:
«نهتنها کسی از حال ما نپرسید، بلکه با تهدید و بیتوجهی روبهرو شدیم. وقتی شکایت کردیم، به جای دلجویی، با وکلای بیمارستان روبهرو شدیم که ما را تهدید میکردند!»
واکنش بیمارستان؛ دفاع یا بیتوجهی؟
مسئولان بیمارستان نگاه به جای دلجویی، رفتاری نشان دادند که بر شدت اعتراضات افزود. گفتههای یکی از کارکنان مبنی بر اینکه «کور شدند که شدند، دیه میدهیم» موجی از خشم عمومی را به دنبال داشت. این رویکرد باعث شد که بسیاری از منتقدان، بیمارستان را به بیمسئولیتی و بیاخلاقی متهم کنند.
پیامدهای اجتماعی و روانی برای قربانیان
زندگی در تاریکی
این ۹ نفر، که اکثرشان از افراد مسن و نیازمند حمایتهای پزشکی بودند، حالا باید با واقعیتی تلخ کنار بیایند: زندگی بدون بینایی. این وضعیت، تأثیرات روانی عمیقی بر آنها گذاشته است.
هزینههای سنگین و نبود دلجویی
یکی از بیماران میگوید:
«در این مدت حتی یک جعبه شیرینی هم نفرستادند. ما را با مشکلاتمان تنها گذاشتند.»
این کمبود همدردی، احساس تلخی و نادیده گرفته شدن را در میان قربانیان تقویت کرده است.
نقش قوه قضاییه در پیگیری ماجرا
ورود قاضی احمدبیگی به پرونده
پرونده این حادثه اکنون در اختیار قاضی سعید احمدبیگی است. وی، که مسئولیت بررسی جرائم پزشکی را بر عهده دارد، قول داده تا ابعاد ماجرا را شفاف کند و متخلفان را به عدالت بسپارد.
سوالات کلیدی در بررسی قضایی
- علت اصلی کور شدن بیماران چه بود؟
- آیا قصور پزشکی رخ داده است؟
- مسئولیت بیمارستان در قبال این حادثه چیست؟
درسهایی که باید آموخت
بازنگری در اخلاق حرفهای
این حادثه نشان داد که اخلاق حرفهای در حوزه پزشکی باید بیش از پیش مورد توجه قرار گیرد.
لزوم نظارت دقیقتر
سازمانهای نظارتی باید عملکرد مراکز درمانی را با دقت بیشتری زیر نظر بگیرند تا از تکرار چنین فجایعی جلوگیری شود.
حرف آخر
حادثه کورشدن بیماران در بیمارستان نگاه فقط یک فاجعه پزشکی نیست؛ بلکه تلنگری به جامعه است که نشان میدهد تا چه حد میتوان در برابر مشکلات انسانی، بیتوجه بود. حالا همه چشمها به قوه قضاییه دوخته شده است تا عدالت را اجرا کند. آیا این بار عدالت میتواند چشم امید قربانیان را روشن کند؟