سریال «افعی تهران» از منظری متفاوت به بررسی تأثیرات روانی زندگی در کلان‌شهر تهران می‌پردازد. شخصیت اصلی داستان، «آرمان بیانی»، یک مدرس و منتقد سینما است که به لحاظ روحی بسیار حساس است. این حساسیت شدید، که ریشه در دوران کودکی او دارد، بر روی رفتار و واکنش‌های او در زندگی روزمره تأثیر بسزایی می‌گذارد.

بزرگ‌شدن آرمان تحت سایه پدری که همواره او را تحقیر و کتک می‌زد، باعث شده است تا او تبدیل به فردی بسیار حساس و دارای ویژگی‌های خاص شخصیتی شود. این حساسیت شدید، زمانی که خود پدر می‌شود، موجب بروز رفتارهای مشابه با آنچه در کودکی تجربه کرده است.

یکی از سکانس‌های جنجالی سریال، برخورد آرمان با ناظم دوران مدرسه‌اش است. این برخورد باعث شکایت وزارت آموزش و پرورش از عوامل سریال شده است. اما با بررسی دقیق این سکانس، مشخص می‌شود که در آن هیچ توهینی به مقام معلم صورت نگرفته است. آنچه در این سکانس به تصویر کشیده می‌شود، نحوه رفتار برخی ناظمان و معلمان با دانش‌آموزان است که متأسفانه در بسیاری از مدارس ایران، به صورت رایج وجود دارد.

این سکانس می‌تواند هشداری برای مسئولان آموزش و پرورش باشد تا به وضعیت نگران‌کننده مدارس کشور توجه بیشتری داشته باشند. اگر مدیران وزارت آموزش و پرورش به جای واکنش‌های نمایشی و شعاری، به بهبود شرایط مدارس و معیشت معلمان بپردازند، قطعاً گام مؤثرتری برای ارتقای کیفیت آموزش در ایران برخواهند داشت.