افزایش گرایش خانوادهها به خانههای اشتراکی به دلیل مشکلات اقتصادی اردشیر گراوند، جامعهشناس و پژوهشگر اجتماعی، از افزایش گرایش خانوادهها به خانههای اشتراکی در کشور خبر داد. وی دلیل این تغییر الگو را مشکلات اقتصادی و افزایش هزینههای مسکن دانست. به گفته او، تعداد زیادی از خانوادهها به این سبک زندگی روی آوردهاند، زیرا تأمین […]
افزایش گرایش خانوادهها به خانههای اشتراکی به دلیل مشکلات اقتصادی
اردشیر گراوند، جامعهشناس و پژوهشگر اجتماعی، از افزایش گرایش خانوادهها به خانههای اشتراکی در کشور خبر داد. وی دلیل این تغییر الگو را مشکلات اقتصادی و افزایش هزینههای مسکن دانست. به گفته او، تعداد زیادی از خانوادهها به این سبک زندگی روی آوردهاند، زیرا تأمین مسکن به شکل سنتی برای بسیاری از خانوارها غیرممکن شده است.
مشکلات اقتصادی و افزایش خانههای اشتراکی
اردشیر گراوند در مصاحبهای با دیدهبان ایران اعلام کرد که الگوی خانههای اشتراکی، یعنی زندگی دو خانواده در یک خانه، به دلیل افزایش شدید هزینههای تأمین مسکن و مشکلات اقتصادی رواج یافته است. او با اشاره به این که حدود ۳۵ درصد از خانوارهای ایران هیچ شاغلی ندارند و تنها یک شاغل در خانواده دارند، توضیح داد که میانگین تعداد شاغلان در خانوارهای ایرانی به حدود ۰.۷ رسیده است. این شرایط باعث شده تا خانوادههایی که شغل و درآمدی ندارند، به الگوی جدیدی از زندگی روی بیاورند.
تأثیرات اجتماعی و روانی خانههای اشتراکی
به گفته گراوند، الگوی خانههای اشتراکی که مردم به دلیل فشار اقتصادی انتخاب کردهاند، پیامدهای منفی بسیاری دارد. این نوع زندگی باعث تغییر در تعاملات اجتماعی خانوادهها میشود. فشار اقتصادی که این سبک زندگی به همراه دارد، میتواند منجر به افسردگی شدید در میان اعضای خانواده شود. افزون بر این، گراوند هشدار داد که این سبک زندگی میتواند به فساد اخلاقی و بروز جرائم جنسی و جسمی نیز دامن بزند، چرا که خانوادهها به این نوع تعاملات جدید عادت ندارند و نمیتوانند به راحتی با آن سازگار شوند.
فشارهای اقتصادی و تأثیر آن بر خانوادهها
فشارهای اقتصادی و افزایش هزینههای مسکن، خانوادهها را به سمت راهحلهای جایگزین مانند خانههای اشتراکی سوق داده است. در این الگو، خانوادهها به دلیل ناتوانی در تأمین مسکن مستقل، مجبور به زندگی مشترک با دیگر خانوادهها میشوند. این تغییر در سبک زندگی بهدلیل فشارهای اقتصادی به تدریج بر تعاملات روزمره و روابط درونخانوادگی تأثیر میگذارد و در نهایت ممکن است پیامدهای منفی اجتماعی را به همراه داشته باشد.
پیامدهای بلندمدت زندگی در خانههای اشتراکی
گراوند در ادامه هشدار داد که با افزایش گرایش به خانههای اشتراکی، مشکلات اجتماعی و روانی خانوادهها افزایش خواهد یافت. فشارهای روانی ناشی از این نوع زندگی ممکن است به افسردگی، تنشهای خانوادگی و حتی بروز جرائم منجر شود. به همین دلیل، نیاز است تا سیاستهای جدیتری برای بهبود وضعیت اقتصادی و تأمین مسکن در کشور اتخاذ شود تا این روند منفی متوقف شود.