رئیس مرکز مدیریت بیماریهای واگیر وزارت بهداشت اعلام کرده است که به دنبال شناسایی مواردی از ابتلا به بیماری ویروسی تب دنگی، منتقله از طریق نیش پشه آئدس، در برخی از کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس، از هموطنان درخواست میشود که در صورت داشتن سابقه سفر به این کشورها و مشاهده علائم بیماری، به مراکز […]
رئیس مرکز مدیریت بیماریهای واگیر وزارت بهداشت اعلام کرده است که به دنبال شناسایی مواردی از ابتلا به بیماری ویروسی تب دنگی، منتقله از طریق نیش پشه آئدس، در برخی از کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس، از هموطنان درخواست میشود که در صورت داشتن سابقه سفر به این کشورها و مشاهده علائم بیماری، به مراکز بهداشتی مراجعه کنند.لازم به ذکر است که نخستین مرگ ناشی از تب دنگی در ایران در لارستان گزارش شد.
تب دنگی چیست؟
تعریف و نحوه انتقال
تب دنگی یک بیماری ویروسی است که از طریق نیش پشه آئدس به انسان منتقل میشود. این بیماری عمدتاً در مناطق گرمسیری و نیمهگرمسیری جهان شیوع دارد و میتواند به سرعت گسترش یابد. پشه آئدس بیشتر در ساعات روز فعال است و میتواند ویروس تب دنگی را از فردی به فرد دیگر منتقل کند.
علائم و نشانهها
تب دنگی با علائمی همچون تب بالا، سردرد شدید، درد پشت چشم، درد عضلات و مفاصل، حالت تهوع، بثورات پوستی و خونریزی از لثه یا سایر قسمتهای بدن شناخته میشود. این علائم معمولاً ۴ تا ۱۰ روز پس از نیش پشه آلوده ظاهر میشوند و میتوانند از چند روز تا یک هفته طول بکشند.
اقدامات لازم پس از سفر به کشورهای عربی
اهمیت مراجعه به مراکز بهداشتی
وزارت بهداشت از هموطنان میخواهد که چنانچه اخیراً سابقه سفر به کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس را داشتهاند و تا ۱۰ روز پس از برگشت از سفر دارای علائم بیماری هستند، با ذکر کشور محل سفر، در اسرع وقت به نزدیکترین مراکز بهداشتی و درمانی محل سکونت مراجعه کنند. این اقدام به تشخیص سریع و کنترل بیماری کمک میکند و از گسترش آن جلوگیری میکند.
تشخیص و درمان
تشخیص تب دنگی معمولاً از طریق آزمایش خون انجام میشود. در صورتی که علائم بیماری وجود داشته باشد، پزشکان معمولاً برای تسکین درد و کاهش تب از داروهای مناسب استفاده میکنند. همچنین، نوشیدن مایعات فراوان و استراحت کافی نیز به بهبود سریعتر بیماران کمک میکند.
پیشگیری از تب دنگی
استفاده از دفعکنندههای پشه
یکی از مهمترین روشهای پیشگیری از تب دنگی، استفاده از دفعکنندههای پشه است. این محصولات میتوانند به طور موثری پشهها را از بین ببرند و خطر نیش زدن آنها را کاهش دهند. دفعکنندههای پشه باید حاوی مواد فعالی مانند DEET یا پیکاریدین باشند.
پوشیدن لباسهای مناسب
پوشیدن لباسهای بلند و پوشیده نیز میتواند به کاهش خطر نیش پشهها کمک کند. لباسهای روشن و سبک که تمام بدن را پوشش میدهند، بهترین گزینه برای جلوگیری از نیش پشهها هستند.
استفاده از پشهبند
در مناطقی که شیوع تب دنگی بالاست، استفاده از پشهبند به ویژه در هنگام خواب توصیه میشود. پشهبند میتواند از تماس پشهها با بدن جلوگیری کند و خطر انتقال ویروس را کاهش دهد.
اهمیت آگاهیرسانی و آموزش
نقش رسانهها
رسانهها نقش مهمی در افزایش آگاهی عمومی درباره بیماریهای واگیر دارند. با ارائه اطلاعات صحیح و بهروز، رسانهها میتوانند به مردم کمک کنند تا اقدامات پیشگیرانه را به موقع انجام دهند و از شیوع بیماریها جلوگیری کنند.
آموزش عمومی
وزارت بهداشت و سایر نهادهای مربوطه باید برنامههای آموزشی متنوعی برای افزایش آگاهی مردم درباره بیماریهای واگیر مانند تب دنگی اجرا کنند. این برنامهها میتوانند شامل کارگاههای آموزشی، بروشورها و کمپینهای تبلیغاتی باشند.
اقدامات دولت برای کنترل تب دنگی
رصد و پایش
دولت باید برنامههای رصد و پایش موثری برای کنترل شیوع تب دنگی در کشور اجرا کند. این برنامهها شامل جمعآوری اطلاعات، تجزیه و تحلیل دادهها و انجام آزمایشهای لازم برای تشخیص بیماری است.
همکاریهای بینالمللی
همکاری با سایر کشورها و سازمانهای بینالمللی میتواند به کنترل بهتر تب دنگی کمک کند. تبادل اطلاعات و تجربیات با کشورهای دیگر میتواند به بهبود روشهای پیشگیری و درمان بیماری منجر شود.
ارتقاء زیرساختهای بهداشتی
دولت باید زیرساختهای بهداشتی کشور را تقویت کند تا بتواند به طور موثری با شیوع بیماریهای واگیر مقابله کند. این شامل افزایش تعداد مراکز بهداشتی، تجهیز آنها به تجهیزات لازم و آموزش کارکنان بهداشتی است.
تب دنگی یک بیماری ویروسی جدی است که از طریق نیش پشه آئدس منتقل میشود. با توجه به شناسایی مواردی از ابتلا به این بیماری در کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس، وزارت بهداشت از هموطنان خواسته است که در صورت داشتن سابقه سفر به این کشورها و مشاهده علائم بیماری، به مراکز بهداشتی مراجعه کنند. پیشگیری از این بیماری با استفاده از دفعکنندههای پشه، پوشیدن لباسهای مناسب و استفاده از پشهبند امکانپذیر است. همچنین، آگاهیرسانی و آموزش عمومی نقش مهمی در کاهش شیوع این بیماری دارند.