قطره انسولین زیرزبانی؛ نوید جدید دانشمندان برای جایگزینی داروهای تزریقی دیابت بیماران مبتلا به دیابت که از تزریق روزانه انسولین خسته شدهاند، اکنون میتوانند چشم به راه یک داروی غیرتهاجمی باشند. دانشمندان دانشگاه بریتیش کلمبیا در کانادا یک روش جدید توسعه دادهاند که در آن بیماران فقط چند قطره انسولین را زیر زبان خود میریزند. […]
قطره انسولین زیرزبانی؛ نوید جدید دانشمندان برای جایگزینی داروهای تزریقی دیابت
بیماران مبتلا به دیابت که از تزریق روزانه انسولین خسته شدهاند، اکنون میتوانند چشم به راه یک داروی غیرتهاجمی باشند. دانشمندان دانشگاه بریتیش کلمبیا در کانادا یک روش جدید توسعه دادهاند که در آن بیماران فقط چند قطره انسولین را زیر زبان خود میریزند. این قطره انسولین زیرزبانی میتواند جایگزین مناسبی برای داروهای تزریقی باشد و زندگی روزمره بیماران دیابتی را تسهیل کند.
مزایای قطره انسولین زیرزبانی
یکی از بزرگترین مزایای قطره انسولین زیرزبانی، راحتی استفاده از آن است. بیماران دیگر نیازی به تزریقات روزانه نخواهند داشت و میتوانند به سادگی و با ریختن چند قطره انسولین زیر زبان خود، میزان قند خون خود را کنترل کنند. این روش نه تنها از لحاظ فیزیکی کمدردتر است، بلکه از لحاظ روانی نیز فشار کمتری بر بیماران وارد میکند.
تحقیقات دانشگاه بریتیش کلمبیا
دانشمندان دانشگاه بریتیش کلمبیا با تحقیقات گستردهای که انجام دادهاند، به این نتیجه رسیدهاند که قطره انسولین زیرزبانی میتواند به طور موثری قند خون را کنترل کند. این تحقیقات نشان داده است که انسولین از طریق مخاط دهان به سرعت جذب بدن میشود و به این ترتیب نیاز به تزریقات مکرر از بین میرود.
کاهش هزینههای درمان
یکی دیگر از مزایای این روش، کاهش هزینههای درمان است. تزریقات انسولین نیازمند تجهیزات و سرنگهای ویژهای است که هزینههای زیادی به همراه دارد. با استفاده از قطره انسولین زیرزبانی، بیماران میتوانند هزینههای خود را به طور قابل توجهی کاهش دهند.
تاثیرات جانبی کمتر
علاوه بر راحتی و کاهش هزینهها، قطره انسولین زیرزبانی تاثیرات جانبی کمتری نسبت به تزریقات دارد. این روش باعث میشود تا انسولین به طور مستقیم وارد جریان خون شود و نیاز به عبور از سیستم گوارشی ندارد. به این ترتیب، تاثیرات جانبی احتمالی که ممکن است با تزریقات همراه باشد، کاهش مییابد.
نیاز به آزمایشهای بیشتر
هرچند تحقیقات اولیه نشاندهنده موفقیت این روش است، اما نیاز به آزمایشهای بالینی بیشتری دارد تا به طور کامل مورد تایید قرار گیرد. دانشمندان امیدوارند که با ادامه تحقیقات و آزمایشها، این روش به زودی به عنوان یک درمان استاندارد برای بیماران دیابتی معرفی شود.